استاد حاج یدالله خان صفدرزاده حقیقی

ستاد حاج یدالله خان صفدرزاده حقیقی متولد سال1306 چهره‌ ماندگار فرش ایران و از سرشناس ترین توليدکنندگان قالی در اصفهان بودند و قاليهای ايشان با ‌طرحهای اصيل دربردارندة معانی وتفاسيرعرفانی وادبی می باشند. پدرایشان (استاد حاج مهدی خان صفدرزاده حقیقی) یک کارگاه قالیبافی در خیابان هاتف داشتند که توریست‌ها هم از آن بازدید می‌کردند و اکنون ۳۵ سال است درِ آن بسته‌شده. استاد حاج یدالله خان صفدرزاده حقیقی ، بعد از اخذ دیپلم و طی دوره سربازی، این کارگاه را به‌جای پدر اداره کردند و از همان زمان شروع به خلق آثار بسیار بی‌نظیر و بدیع نمودند.

هارمونی رنگها بويژه رنگهاي شاد درطيفهای تيره وروشن، توازن وتنوع رنگها از ويژگيهای قاليهای استاد است كه درنوع خود كم‌نظيروزيباست. از استاد قاليهای نفيسی درمعتبرترين موزه ها نگهداری می شود از جمله اهدای شش تخته قالی ظريف وزيبا به گنجينة فرش آستان قدس رضوی كه هر بيننده ای را به تفكروتعمق وا می دارد .انگيزه ايشان از اهدایی اين آثارعشق به ولايت وامامت حضرت ثامن الحجج بوده است، دیانت و عشق به خدا و ائمه اطهار در وجود ایشان مثال‌زدنی بود. .
قاليهای اهدايی استاد عبارتند از: قالی هفت شهر عشق ، قالی ديدار با خالق يكتا (مكه المعظمه)،قالی رمز هستی (مدينه منوره) ، قالی بهشت ، قالی باغ مرجانها ، قالی دنيای ماهيها.

«ثارالله» اثر شاهکاری که داستان عاشورا را به تصویر میکشد، همانطور که در حاشیه قالی نوشته شده (این فرش به ارش میکند ناز) . استاد حاج یدالله خان صفدرزاده حقیقی با همکاری و گردهم اوردن اساتید به نامی، این اثر را خلق نمودند . تولید این اثر تکرار نشدنی 12 سال به طول انجامید.
اساتید دست اندر کار فرش ثارالله:
استاد حاج یدالله خان صفدرزاده حقیقی: ایده، مدیریت، اجرا وتولید اثر را انجام دادند.
استاد محمود فرشچیان: طراحی
استاد حفیظی:طراحی تابلوها
استاد رحمت الله شادمان: نقطه کردن طرح
استاد رشتیان: رنگ امیزی
استاد محمدرضا صفدرزاده حقیقی: رنگرزی
استاد حبیب الله انصاری و استاد تنباکویی از دیگر دست اندر کاران بودند .
طراحی و رنگ و نقطه این اثر 4 سال زمان برد و بافت ان 8 سال به طول انجامید و به خاطر عشق وافری که به امام حسین (ع) داشت آن را به بارگاه ایشان اهدا کرد. در ششم فروردین‌ماه 1399استاد حاج یدالله خان صفدرزاده حقیقی که ۹۴ سال سن داشت، برای صاف کردن حساب کارگران به مزرعه خود رفت و برگشت و پس از استراحت، نماز صبح هفتم فروردین را هم خواند و خوابید؛ خوابی که دیگر هرگز از آن بیدار نشدند.